HURMAN KALESİ

Dağlıca (Marabuz) Kasabası’nın sınırları içinde ve ilçeye 33 km. uzaklıktadır.

Kalenin tarihî geçmişinin Roma çağına ve 4. yüzyıla kadar geri gittiği düşünülmektedir. 6. yüzyılda Bizans ve 8. yüzyılda bir ara Abbâsilerin idâresi altında bulunduğu anlaşılan kale, Selçuklu Sultanı I. İzzeddîn Keykâvus tarafından ve 1216 yılında fethedilerek Selçuklu hâkimiyetine geçmiş; 14. yüzyılda Dulkadir Beyliği ve 15. yüzyılın ortalarından sonra bir ara Memlûk Sultanlığı tarafından idâre edilmiş; 1522 yılından itibaren de Osmanlı topraklarına katılmıştır.

Elbistan-Kayseri arasındaki tarihî kervan güzergâhı üzerinde yer alan kale, Hurman Çayı’nın üç kenarı boyunca dolaşarak yarımada haline dönüştürdüğü kayalık bir topoğrafyanın üzerine kurulmuştur. Eski yerleşimi doğu-batı yönünde kuşatan sur çizgisi üzerinde, önemlice bir kısmı tahrip olmuş kârgîr duvar kalıntılarında farklı devirlerin tâmir izleri görülebilmekle birlikte, dönemleme yapılabilmesi yine de zordur.

Kaleye, yerleşimi kuzey kenarı boyunca sınırlandıran sur duvarlarının batı kanadında ve dikdörtgen planlı iki yüksek burç arasına açılmış basık kemerli bir kapıyla dahil olunmaktadır; hâlihazırda harap bir durumdadır. Yerleşimi güney kenarı boyunca sınırlandıran basık kemerli bir başka kapının, sonradan açılmış olması muhtemeldir. Sur çizgisi üzerinde, silindirik, üçgen ya da dikdörtgen planlı ondört burç tesbit edilmiştir. Kuzey ve batı kenarlarını sınırlandıran sur çizgisi üzerinde çift sıra burçların varlığı dikkati çeker. Burçların ahşap olduğu anlaşılan kat bölmeleri ve donatıları zamanla ortadan kalkmış; içleri de taş ve toprakla dolmuştur. Kalenin kuzey-batı kanadı üzerindeki beşik tonozla örtülü anlaşılan bir yapı kalıntısı hariç tutulursa, yıkılarak harâbeye dönüşmüş alan üzerindeki diğer kalıntılardan, kalenin planını fizik-bütün olarak tesbit ve tayin edebilmek mümkün değildir.